W związku z koniecznością dostosowania polskiego prawa podatkowego do zapisów dyrektyw unijnych, zaistniała potrzeba znowelizowania ustawy o VAT. Dzięki temu podatnicy zyskali możliwość dokumentowania zdarzeń gospodarczych w szczególnych przypadkach, za pośrednictwem faktury uproszczonej. Owe uproszczenie polega na pozbawieniu tego dokumentu na przykład danych związanych z imieniem i nazwiskiem nabywcy towarów lub usług.
Kiedy wystawiana może być faktura uproszczona?
Źr. sxc.hu
Tego typu faktura, zgodnie ze znowelizowanymi przepisami ustawy o VAT, może zostać wystawiona nabywcy towarów lub usług, jeśli należność wynikająca z tego dokumentu nie przekracza kwoty 450 zł lub 100 euro, jeśli należność jest wyrażona w walucie europejskiej. Podatnicy w Polsce w takich przypadkach mogą zastosować fakturę uproszczoną, niezależnie od skali i rodzaju prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Wyjątkiem od reguły jest sytuacja, w której faktura ma zostać wystawiona na wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, albo w związku z prowadzoną sprzedażą wysyłkową na i z terytorium kraju. Wówczas konieczne jest zastosowanie zwykłej faktury VAT.
Konstrukcja faktury uproszczonej
W przypadku faktury uproszczonej muszą się na niej znaleźć takie informacje jak:
– Dane sprzedającego,
– Numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy,
– Numer identyfikacji podatkowej nabywcy,
– Datę i numer wystawionej faktury,
– Kwotę rabatu lub obniżki,
– Kwotę należności ogółem,
– Datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi o ile nie pokrywa się z datą wystawienia faktury.
Dodatkowo, faktura uproszczona musi umożliwiać precyzyjne wskazanie dla poszczególnych stawek podatku, kwoty podatku.
Comments
O autorze: SpecPodatkowy.pl
